ΜΙΚΡΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
Οι επικείμενες ευρωεκλογές μπορεί να μην κρίνουν το μέλλον της Ευρώπης με τον τρόπο με τον οποίο πολλοί αναμένουν, με άμεση στροφή σε πολιτικές κατά της λιτότητας και υπέρ των επενδύσεων και του κοινωνικού κεφαλαίου, σε μεγάλο βαθμό όμως θα διαμορφώσουν πολιτικές τάσεις οι οποίες θα επηρεάσουν την ευρωπαϊκή οικονομία τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο.
Εκτός από την προσδοκώμενη μεταβολή στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ΕΕ, -ελπίζουμε προς το δημοκρατικότερο- γεγονός που συνεπικουρείται από την απευθείας εκλογή του Προέδρου της Επιτροπής από το Ευρωκοινοβούλιο, μια σειρά από επί μέρους πολιτικές αναμένεται να δρομολογηθούν, να ανακατευθυνθούν ή να ανασχεδιαστούν ανάλογα με το τελικό αποτέλεσμα και τους συσχετισμούς δυνάμεων και τις συμμαχίες που θα διαμορφωθούν. Ανάμεσα στους ωφελημένους ή τους χαμένους αυτής τη διαδικασίας θα είναι η βάση της ευρωπαϊκής οικονομίας και κοινό χαρακτηριστικό των χωρών της ΕΕ, η επιχειρηματικότητα μικρής κλίμακας η οποία είναι διαδεδομένη και ιδιάζουσα στο ευρωπαϊκό οικονομικό γίγνεσθαι. Μέσα στα επόμενα χρόνια η ΕΕ θα κληθεί να απαντήσει στο ερώτημα αν θα διατηρήσει τη δομή επιχειρηματικότητας που έχει σήμερα, επενδύοντας σε αυτήν και αποκομίζοντας οφέλη από τις συνέργιες, την ευελιξία και την καινοτομία «σε μικρή κλίμακα» που προσφέρει ή θα υιοθετήσει ένα μοντέλο επιχειρηματικότητας οικονομιών κλίμακας, ευνοώντας μεγάλους οικονομικούς σχηματισμούς, με μοναδικό σκοπό τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τα τελευταία χρόνια άλλωστε το χάσμα μεταξύ τεχνοκρατικών και πολιτικών δυνάμεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διευρυνθεί. Αυτό έχει οδηγήσει σε μια σειρά από αποφάσεις και πολιτικές, με μοναδικό όχημα την κρατούσα επιστημονική, τεχνική ίσως και λογιστική αντίληψη, χωρίς δυνατότητα εμβάθυνσης στο κοινωνικό κόστος και όφελος που προκύπτει από κάθε εισαγωγή νέων ρυθμίσεων. Οι οικονομικές και πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται χωρίς τη συμμετοχή αλλά και ενημέρωση των κοινωνιών, των τοπικών κοινοβουλίων και πολύ συχνά η πολυπλοκότητα των θεμάτων είναι τέτοια ώστε και οι ευρωβουλευτές να αγνοούν το περιεχόμενο και τις συνέπειες των ρυθμίσεων. Οι τομείς στους οποίους συμβαίνει το φαινόμενο αυτό εκτείνονται σε όλο το φάσμα των πολιτικών: κλάδος διατροφής, κανόνες ασφάλειας, τυποποίηση- χημική επεξεργασία, φορολογικοί κανόνες, πολιτικές προστασίας περιβάλλοντος, διεθνές εμπόριο και προστατευμένη ονομασία προέλευσης, προϋποθέσεις για προώθηση επενδύσεων- προγράμματα οικονομικών ενισχύσεων και πολλά άλλα.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των ρυθμίσεων επηρεάζουν καθοριστικά το πλαίσιο μέσα στο οποίο δραστηριοποιούνται οι μικρές επιχειρήσεις. Μάλιστα, οι απότομες και βίαιες αλλαγές συχνά επιδρούν δυσανάλογα στο διοικητικό και οργανωσιακό κόστος μιας μικρής επιχείρησης. Στην περίπτωση της Ελλάδας αυτό εκδηλώθηκε με το κλείσιμο τουλάχιστον 200,000 επιχειρήσεων που είτε λόγω της κρίσης, είτε λόγω της βίαιης αναδιάρθρωσης μετά την εισαγωγή των μνημονιακών ρυθμίσεων.
Οι επικείμενες ευρωεκλογές είναι σημαντικές λοιπόν για το μέλλον των μικρών επιχειρήσεων διότι θα καθορίσουν τις στάσεις που θα επιλέξει η νέα πολιτική πλειοψηφία τόσο σε επί μέρους ζητήματα, όσο και σε κεντρικό επίπεδο οικονομικής πολιτικής. Θα συνεχιστεί άραγε το μοντέλο λιτότητας και αναδιάρθρωσης ή θα υπάρξει ένα νέο πιο ισόρροπο αναπτυξιακό πρότυπο που θα ενσωματώνει τις ανάγκες και δυνατότητες των μικρών επιχειρήσεων, με δικαιότερη κατανομή του πλούτου και βιώσιμες θέσεις εργασίας; Ανεξάρτητα από την απάντηση στο ερώτημα ένα είναι σίγουρο. Κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν γνώριζε ή ότι δεν πήρε αυτό που του άξιζε.
